Αυτός ήταν Ηρακλής, αυτό ήταν Ιβανώφειο, αυτή ήταν πρεμιέρα
ΗΡΑΚΛΗΣ – Προμηθέας Πατρών 90-79
Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι από τα πιο δύσκολα άρθρα που καλούμαι να γράψω. Όχι επειδή έγινε κάποια πολύ σπουδαία νίκη αντικειμενικά, ούτε επειδή κρίθηκε κάτι μεγάλο από τον αγώνα της πρεμιέρας της Α1. Αλλά επειδή σήμερα αυτό ήταν ο Ηρακλής όπως τον ονειρευόμαστε όλοι μας.
Θα ξεκινήσω με τον αντίπαλο γιατί λένε ότι η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή. Συγχαρητήρια στον Προμηθέα Πατρών, ήταν ένας αντίπαλος που έδειξε σεβασμό στον Ηρακλή και στο Ιβανώφειο. Η συμπεριφορά των παιχτών του στο γήπεδο ήταν ως επί το πλείστον υποδειγματική (με μερικές δικαιολογημένες φυσικά εξαιρέσεις). Αν λάβει κιόλας υπόψιν του κανείς ότι πρόκειται για μια πάρα πολύ ποιοτική ομάδα (και κατά διαστήματα φάνηκε αυτό), τότε η νίκη του Ηρακλή ανεβαίνει σε άλλες διαστάσεις. Πολλά λέγονται παρασκηνιακά για τον Προμηθέα αλλά πρέπει να τους βγάλουμε το καπέλο στο κομμάτι εντός του παρκέ, σε όλα τα επίπεδα.
Περνάμε όμως στον Ηρακλή. Σήμερα αυτός ήταν ο Ηρακλής που θέλουμε όλοι να βλέπουμε. Σήμερα οι αθλητές του Ηρακλή σκύλιασαν για την νίκη, το μάτι τους γυάλιζε, έβγαλαν πάθος και ένταση και έδειξαν ότι φέτος θα είναι μια πάρα πολύ δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Ο Σιγάλας έβγαλε πραγματική τρέλα σήμερα, δεν άφησε τους αθλητές του να χαλαρώσουν στιγμή. Χαρακτηριστικά ακόμα και στο τέλος που ο Ηρακλής προηγείτο με 12 και έμεναν 16″ για την λήξη, φώναζε και χτυπιόταν να μείνουν συγκεντρωμένοι και να το πάνε μέχρι τέλους. Που για να είμαστε και δίκαιοι, οι αθλητές του Ηρακλή, παρά την ένταση και το πάθος που έβγαλαν, έμειναν απίστευτα πειθαρχημένοι (θα πούμε και παρακάτω).
Η ομάδα γενικά ήταν πάρα πολύ καλή επιθετικά, ενώ αμυντικά δεν ξεκίνησε δυνατά στο πρώτο ημίχρονο αλλά στο δεύτερο ανέβηκε πάρα πολύ και έτσι πήρε την νίκη με αυτήν την διαφορά (και αρκετά πιο άνετα από ό,τι φανερώνει το τελικό σκορ). Χαρακτηριστικό ότι με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά, οι κυανόλευκοι δεν απώλεσαν ποτέ το προβάδισμα. Έστω και οριακά το κράτησαν μέχρι τέλους. Στην 3η περίοδο ανέβηκε πάρα πολύ η διαφορά (76-62) και αυτό παρέμεινε με σκαμπανευάσματα μέχρι το τέλος.
Πάμε να δούμε αναλυτικά τον κάθε παίχτη του Ηρακλή. Ο Φόρμαν ήταν ο κορυφαίος. Πραγματικά ό,τι σουτ έκανε έμοιαζε να πηγαίνει μέσα. Έκλεισε με 22 πόντους και έδειξε άγριες διαθέσεις σκοράροντας με κάθε τρόπο. Επίσης σε κάθε φάση κοιτούσε τον Γιώργο Σιγάλα στον πάγκο, χαρακτηριστικό της μεγάλης προσπάθειας που κάνει και ο ίδιος να ακολουθεί τον προπονητή του αλλά και της πειθαρχίας που υπάρχει στην ομάδα. Ο Σμιθ ήταν λίγο τσαπατσούλης αλλά φάνηκε ότι μπορεί να προσφέρει πολλά, αφού ακόμα και σε έτσι πέτυχε 10 πόντους. Έχασε ελαφρώς την ψυχραιμία του λόγω της ατμόσφαιρας. Ο Μωραΐτης έλυνε και έραβε στην οργάνωση παιχνιδιού με 8 ασίστ, ενώ πέτυχε και 14 πόντους. Έδειξε ότι μαζί με τον Φόρμαν κάνουν ένα τρομερό δίδυμο γκαρντ. Ο Σύλλας μπορεί να μην πέτυχε πόντους αλλά ήταν ίσως ο καλύτερος στην άμυνα, με μεγαλύτερο χάιλάιτ του την τάπα στον Μπαζίνα στο 2ο ημίχρονο. Επίσης και αυτός ήταν πολύ πειθαρχημένος και φάνηκε αυτό. Τον εμπιστεύτηκε πάρα πολύ ο Σιγάλας ειδικά όταν έπρεπε να κρατήσει το σκορ. Είχε 3 ριμπάουντ και δυο μπλοκ. Ο Λάμπρεχτ ξεκίνησε δυνατά με 6 πόντους στους πρώτους 8 της ομάδας, μετά όμως έπεσε αρκετά (δεν αγωνίστηκε κιόλας πολύ). Παρ’ όλα αυτά και αυτός έδειξε ότι μπορεί να συνεισφέρει. Έκλεισε στους 8 πόντους.
Ο Κέλι έπαιξε αρκετά, συνεισφέροντας στο παιχνίδι ενώ πέτυχε και δυο μεγάλα τρίποντα. Ο Φόστερ ήταν ο τρίτος μπομπέρ μετά τον Φόρμαν και τον Μωραΐτη, με 10 πόντους στα μόλις 12′ που αγωνίστηκε, με ένα τεράστιο τρίποντο-μπάζερ μπίτερ στο τέλος της 1ης περιόδου. Ο Χρηστίδης ήταν ίσως ο πιο πειθαρχημένος παίχτης στο παρκέ, συνεχώς κοιτούσε προς τον πάγκο. Παρότι ήρθε σαν 3ος σέντερ, σήμερα εντυπωσίασε, κυρίως αμυντικά. Πήρε 6 ριμπάουντ και πέτυχε 5 πόντους και όλα αυτά σε μόλις 13′. Έβγαλε πάρα πολύ πάθος, το οποίο όμως δεν τον έκανε να χάσει το μυαλό του, αλλά του έδωσε δύναμη. Ο Καμπουρίδης έδειξε κυρίως ότι μπορεί να προσφέρει στο τρίποντο, όταν δεν βρίσκεται άλλη λύση. Πέτυχε 6 πόντους από δυο τρίποντα ενώ είχε και δυο κλεψίματα σε 16′. Ο Τσιακμάς παρότι έμεινε στους 3 πόντους, στα μόλις 8′ που αγωνίστηκε έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει στην οργάνωση παιχνιδιού, έχοντας 2 ασίστ. Ο Ουέαρ πέτυχε 5 πόντους, είχε 5 ριμπάουντ και 3 ασίστ, έδειξε ότι δεν είναι το κλασικό 5αρι που όλοι ξέρουμε αλλά έχει κι άλλες αρετές. Πρέπει να δουλέψει παραπάνω και θα προσφέρει πολλά περισσότερα. Τέλος, για τον Πουλιανίτη δεν μπορεί να γίνει κάποια κριτική αφού αγωνίστηκε λιγότερο από 1′.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο ήταν ο κόσμος. Σε μια Α1 που το πλαίσιο είναι πολύ αυστηρό, ο κόσμος του Ηρακλή έδειξε ότι μπορεί να δημιουργήσει καυτή ατμόσφαιρα σε κόσμια πλαίσια και με μια κάπως προκλητική διαιτησία.
Όλη η σημερινή εμπειρία ήταν μοναδική. Δυο ώρες πριν το ματς φτάσαμε και ήδη είχε κόσμο που απολάμβανε την μπύρα του στο fanzone, ακούγοντας την μουσική από το λάιβ. Η μπουτίκ του μπάσκετ με τα προϊόντα της ομάδας ήταν γεμάτη κόσμο. Να σημειώσουμε ότι υπάρχει έκπτωση 10% στους κατόχους διαρκείας. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με την είσοδο, λόγω του αυστηρού πλαισίου που η καθυστέρηση είναι μεγάλη. Πρέπει ο Ηρακληδέας οπαδός να μάθει να μπαίνει νωρίς πλέον στο γήπεδο αλλιώς ο συνωστισμός θα προκαλέσει καθυστερήσεις. Και μετά ξεκίνησε το ματς και η κερκιδάρα. Και πραγματικά πρόκειται για κερκιδάρα η σημερινή. Στην μετάδοση της ΕΡΤ δεν ακούγονται οι σπίκερ. Στο γήπεδο δεν ακουγόταν ο παρουσιαστής (ο γνωστός Παύλος Ραμφόπουλος από το Iraklis Radio). Όλο το γήπεδο έγινε ένα μεγάλο πέταλο. Ακόμα και στα επίσημα (στην χαμηλή) ο κόσμος ήταν στο πόδι. Όλος ο Ηρακλής πανηγύριζε την επιστροφή στην Α1 και την νίκη. Αλλά πάνω από όλα νομίζω ότι πανηγύριζε την επιστροφή στην κανονικότητα. Πάνω από όλα πανηγύριζε τον Ηρακλή που γίνεται αυτόνομος και δυνατός, όπως τον ονειρευόμαστε όλοι…