Η χθεσινή ντροπή τελείωσε την ανοχή
Μπορεί το κύπελλο να μην ήταν στους στόχους της ομάδας για φέτος, μπορεί να μην περίμενε σχεδόν κανένας την ομάδα να φύγει με αποτέλεσμα από τον Πειραιά αλλά όλοι θέλαμε να δούμε την ομάδα τουλάχιστον να προσπαθεί για το καλύτερο.
Ήταν αναμενόμενο το ότι θα ξεκινούσε η ομάδα με πολλές αλλαγές αλλά περιμέναμε να δούμε τους παίχτες να προσπαθούν να δείξουν ότι αξίζουν φανέλα βασικού. Επίσης περιμέναμε να δούμε και τον προπονητή να βγάζει μια μικρή έστω αντίδραση.
Δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός προσπάθησε χθες. Ο Ηρακλής δεν κατέβηκε ποτέ στο γήπεδο. Πριν το ματς είχε βγει μια μικρή ανακοίνωση από την ΠΑΕ που έλεγε ότι «ταξιδεύει με συγκέντρωση και απόλυτο σεβασμό στη σημασία της αναμέτρησης, με στόχο μια ανταγωνιστική παρουσία στον θεσμό του Κυπέλλου». Δεν ξέρουμε πώς εννοούν οι άνθρωποι της ΠΑΕ τον σεβασμό στην σημασία της αναμέτρησης, σίγουρα πάντως το χθεσινό δεν δείχνει σεβασμό προς την φανέλα και την ιστορία της ομάδας που εκπροσωπούν.
Ακόμα θα πούμε πως αν αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό μέσα σε μια χρονιά που η ομάδα θα πήγαινε τρένο, τότε ίσως να μην υπήρχαν οι ίδιες αντιδράσεις. Αλλά το ότι η ομάδα δείχνει ότι συνεχώς χειροτερεύει, δεν βοηθάει καθόλου και τον κόσμο, ο οποίος πλέον έχει φτάσει στα όριά του.
Πλέον το κλίμα αλλάζει μόνο με άλλη εικόνα από το ματς της Κυριακής με τον ΠΑΟΚ Β’ και έπειτα. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ πρέπει να ξαναγίνει ΗΡΑΚΛΗΣ και να πάρει μια άνοδο αντάξια της ιστορίας του, σαν μια από τις τέσσερις ομάδες στην Ελλάδα που δεν έπεσαν ΠΟΤΕ από την Α’ Εθνική. Η διακοπή και ο Γενάρης είναι κοντά άλλωστε, και το ματς της Κυριακής είναι η τελευταία ευκαιρία για κάποιους παίχτες να δείξουν πράγματα.
Πλέον η άνοδος είναι μονόδρομος. Ούτε που θέλουμε να σκεφτούμε τι θα γίνει αν δεν παρθεί αυτή.