Μήπως ήρθε η ώρα και το Καυτανζόγλειο να γίνει Ιβανώφειο;
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν εννοούμε να γεμίσει το Καυτανζόγλειο όπως το Ιβανώφειο. Προφανώς αυτό είναι κάτι που το θέλουμε όλοι και ξέρουμε ότι δυνητικά μπορεί να συμβεί, αλλά δεν θα συμβεί εύκολα στην Β’ Εθνική.
Αυτό που εννοούμε είναι να μεταφερθεί αυτή η εκρηκτική ατμόσφαιρα, αυτή η αύρα αισιοδοξίας και χαράς που υπάρχει στο Ιβανώφειο, και στο Καυτανζόγλειο. Διανύουμε μια περίοδο που όλος ο οργανισμός του Ηρακλή βρίσκεται σε μια ανάταση (για να μην πούμε αναγέννηση). Ο ΓΣ είναι σε έναν οργασμό δραστηριοτήτων, με δημιουργία πολλών τμημάτων και αξιοποίησης εγκαταστάσεων κλπ. Η ΚΑΕ Ηρακλής είναι επιτέλους υγιής, στην Α1, με μια καλή ομάδα κατά τα φαινόμενα, ένα Ιβανώφειο ανακαινισμένο και μια γιορτή σε κάθε εντός έδρας ματς. Στην ΠΑΕ βλέπουμε μετά από πάρα πολλά χρόνια να κλείνουν τρύπες του παρελθόντος, να υπάρχει προοπτική και σοβαρή ομάδα.
Το κλίμα στο μπάσκετ είναι ιδανικό. Ο κόσμος γουστάρει και φάνηκε αυτό μέσα στο γήπεδο. Ο ΓΣ πρόσφατα στις εκλογές του είχε την μεγαλύτερη συμμετοχή από όλες τις ομάδες της Θεσσαλονίκης. Στο ποδόσφαιρο όμως, παρά το γεγονός ότι υπάρχει στήριξη ως ένα σημείο, αυξήθηκαν και τα διαρκείας, υπάρχει ένα μάζεμα. Αυτή η εκρηκτική ατμόσφαιρα που υπάρχει στο Ιβανώφειο, αυτή η αύρα που βγαίνει από το κλειστό δεν φαίνεται να μεταφέρεται στο Καυτανζόγλειο. Ναι, η ομάδα είναι στην Β’ Εθνική αλλά χρειάζεται έμπρακτη στήριξη για να ανέβει, και στήριξη δεν είναι μόνο η αγορά διαρκείας.
Ας κάτσει κάποιος Ηρακληδέας να δει το ματς με τον Προμηθέα σε επανάληψη και το πόση ενέργεια έπαιρναν οι παίχτες από την κερκίδα, πόσο το χάρηκαν και πανηγύρισαν στο τέλος με τον κόσμο. Και αυτό είναι στήριξη. Το ίδιο πρέπει να γίνει και στο Καυτανζόγλειο. Στο μπάσκετ βοήθησε και λίγο η διοίκηση στο να ξεσηκωθεί και ο κόσμος, ενώ στο ποδόσφαιρο αυτό δεν μπορεί ακόμα να συμβεί. Πρέπει να προσπαθήσει ο κόσμος να δημιουργήσει αυτό το κλίμα γιορτής.
Το Καυτανζόγλειο είναι αχανές και άχαρο, αλλά τουλάχιστον το πέταλο της 10 μπορεί και πρέπει να γεμίσει και να είναι φωτιά. Να θυμηθούμε τις παλιές κερκιδάρες που έχουν γίνει σε αυτό το γήπεδο, τότε που παραμιλούσε όλη η Ελλάδα. Στο επόμενο εντός έδρας στο ποδόσφαιρο πρέπει να γίνει μια γιορτή, ένα πάρτι τέτοιο που θα μείνει αξέχαστο. Μόνο έτσι θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, μόνο έτσι ο ένας θα φέρει κι άλλον έναν. Έτσι θα πρέπει να ανέβει η ομάδα στην Α’ Εθνική.
ΥΓ: Άλλωστε πότε βοήθησε η διοίκηση και η ομάδα γενικότερα τον κόσμο του Ηρακλή να κάνει πάρτι στο Καυτανζόγλειο; Μήπως το 2009-11 που έγιναν κερκιδάρες υπήρχε κάποια στιβαρή διοίκηση από πίσω ή κάποια αγωνιστική χαρά;
